Alexander bijvoorbeeld, die is naar Poitiers geweest met het tango-orkest van Codarts. Of eigenlijk moet ik zeggen naar Normandoux. Ze gaven hier een éénmalig concert in de oude steengroeve van het landgoed Normandoux in de buurt van de Franse stad Poitiers.
Het is een heel bijzondere locatie, volgens Alexander 'vet mooi'. La Carrière de Normandoux is een recent opgeleverde locatie waar in een prachtige omgeving wekelijks concerten worden georganiseerd.
Muziekstijlen van over de hele wereld worden geprogrammeerd. De eigenaar Francoise Pin is architect en maakte van een totaal vervallen landhuis een prachtig hotel en van de verwaarloosde steengroeve een prachtige concertlocatie. Het interieur (prachtige meubels en handgeweven tapijten) werd vervaardigd door een Indiaanse stam uit het noorden van Argentinië. Dit geeft de ruimten een zeer eigenzinnige stijl.
Op zaterdagochtend met hele groep met de TGV naar Parijs (Gare du Nord), overstappen op de metro naar een ander station (Gare Montparnasse), en vervolgens de TGV naar Poitiers. De volgende dag, zondag, die hele weg weer terug. Een ervaring om nooit te vergeten én een voorproefje voor het echte artiestenleven. Vroeg op, laat naar bed, veel reizen en sjouwen, en gewoon doorgaan, zelfs met een ontsteking aan longen en luchtwegen, want je laat je maten niet in de steek. Dit soort dingen kan alleen slagen met inzet van iedereen. Iedereen is even hard nodig.
Ik veronderstelde dat zijn 2 kamergenoten wel erg blij zouden zijn geweest met Alexander die de ene gigantische hoestbui na de andere heeft 's nachts. En dan komt het ook echt uit zijn tenen hoor, geloof mij, ik wordt er door twee muren heen nog wakker van...
Het antwoord van Alex op mijn veronderstelling: "...Nou, dan heb je F. nog niet horen snurken....!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten