zondag 16 mei 2010

Feest in de straat

Vandaag is onze buurjongen getrouwd. Een feest dat een paar dagen duurt.

Er kwam een lange witte limousine aanrijden die amper de bocht kon maken de straat in.
Familie en vrienden waren schitterend aangekleed, van groot tot klein.

En er werd gedanst op straat.
Buurjongetjes strak in het pak leerden van hun grote broers de soms best ingewikkelde danspasjes.
Dit alles begeleid door twee muzikanten die typisch Turkse instrumenten bespeelden, de Davul (grote trom) en de Zurna (soort hobo).



De buurjongen straalde toen hij zijn mooie bruid de voordeur uitleidde onder luid applaus.

Na nog een dansje door bruid, bruidegom en familie vertrok de stoet naar het grote feest, uitgezwaaid door alle buren.

Een enkele traan van boosheid en verdriet: het buurjongetje mocht niet in de limousine.
Maar die tranen werden snel gedroogd, het was tenslotte feest!




































Voor vertrek nog een laatste wijze raadgeving door de moeder van de bruidegom

Vrolijke deur

Van het weekend had Iris Annick te logeren. Hartstikke gezellig natuurlijk. Colaatje erbij, bakkie chips, lekker hard meezingen met de muziek waar ze allebei van houden. Geen omkijken naar.... denk je dan.... Op een gegeven moment, ik was boven dingen aan het doen, liep ik naar beneden. Tot mijn grote verrassing stonden ze daar de deur van Iris te beschilderen..... aan de buitenkant! Met alle verf die ze in huis maar konden vinden. Knutselverf, muurverf, latex, hoogglanslak.
En als ze 16 zijn vragen ze niet meer alles vantevoren he. Ach, ik heb het maar even zo gelaten. Het kan altijd weer overgeschilderd worden. En met al die werkmannen in en om het huis is het voorlopig toch een zooitje. Zie hier het resultaat:

en wat is er lekkerder (als je een klein versgeschilderd groen monstertje bent) dan een hapje skateschoen?