donderdag 17 juni 2010

Alexander geslaagd!!!!

Alexander kreeg vandaag de uitslag van zijn eindexamen en hij is geslaagd!!! Zomaar in 1x, zonder her-examen!!
En hij is aangenomen op het conservatorium in het eerste jaar voor Klassiek Contrabas én Tango!













En hij heeft zelfs al een kamer in Rotterdam toegewezen gekregen. Morgen gaan we die bekijken.
Kortom, we zijn blij!!! En hij ook!!

dinsdag 8 juni 2010

Manneninvasie

Vandaag heb ik thuis gewerkt, weggestopt op Iris kamertje omdat in alle, ja álle, andere kamers mannen bezig zijn. Bart is tot nu toe de klos geweest, omdat hij nou eenmaal altijd thuis werkt, maar vandaag is hij naar Engeland voor zijn werk. Dus zit ik met alle mannen.

Het zijn goeie mannen, dat wel. Stuk voor stuk vriendelijk en behulpzaam. Maar ja, het zijn ook luidruchtige mannen he? Roepen van beneden naar boven en vanaf de steiger naar binnen. Allerlei apparaten, boormachines ed. dragen nog bij aan de vrolijke kakofonie van geluid.

Het zijn extra goeie mannen, omdat deze, in tegenstelling tot veel werkmannen, geen gettoblaster bij zich hebben die muziek staat uit te braken waar je niet op zit te wachten. Dus het geluid dat er is, is ook functioneel geluid. Afgezien van de grappen en grollen, maar dat hoort er gewoon bij.
Ach, we hebben ons er op in gesteld, en volgende week is het weer over, en het heeft ook wel wat gezelligs, al dat gedoe.
Mijn lief heeft er iets meer moeite mee dan ik, geloof ik. En dat snap ik ook wel hoor, want als je een conference-call hebt en er staat een hogedrukgenerator in de gang te loeien….

Het is allemaal een enorm gedoe. Ramenmannen, dakmannen, elektriciteitsmannen, loodgieters, tegelmannen, kitmannen, vloer- en spullenafdekmannen… alles loopt door elkaar. En af en toe komt Berend, de uitvoerder, even kijken of wij nog niet instorten. Natuurlijk vallen alle werkzaamheden tegen. De ramen is een heel werk, niks is haaks, dus er wordt enorm geschuurd en geschaafd om alles netjes pas te krijgen. De ramenmannen werken wel netjes overigens. Ze doen overal plastic over. Probleem hierbij is alleen dat de hele keuken is ingepakt in plastic, dus we kunnen nergens meer bij.













De wc sluit niet goed aan, gevolg is vieze geurtjes en vochtige tegels… dus die moet er weer af. Wc deur moet eruit want er moet ivm de ventilatie een stuk van onderen afgezaagd worden, maar na een half uur kloppen en wrikken zit die deur er nog steeds in, en zijn ze er nu met enorme herrie een gat in aan het zagen…

En je moet er wel goed bijblijven. Want doordat ze de hele rij huizen aan het aanpakken zijn en van het ene huis in het andere lopen, wordt er nog wel eens wat vergeten en moet je ze weer terugroepen om het in orde te maken. Wat dan ook wel gelijk gebeurd. Niks slechts over mijn mannen!

Ter illustratie een stukje uit een wanhoopsmail van mijn Lief die ik een paar dagen terug ontving:
‘De invasie is nu wel heftig. Loodgieters om de pot weg te halen, tegelplakkers voor de WC, een ramenman die heel verontwaardigd was dat iedereen zomaar rond liep en aan het werk was zonder dat onze vloeren waren afgedekt, en onmiddellijk Berend daar bij ging halen. Toen twee jongens die alle vloeren zijn komen beleggen/beplakken.
Vandaag doen ze de WC en de ramen vóór. Morgen de ramen achter en het elektriciteitswerk.
Toen was ineens alle stroom overal af: zonder te vragen waren de elektriciteitsmannen aan het schakelen gegaan. Ik er op af - ze wilden alleen maar kijken of er een groep bij moest. Dat moest dus, heb ik gezegd, want dat wisten we al. Even door de kamers gelopen vanwege alle stopcontacten die er bij moeten komen.
Nu zijn de tegelplakker en de ramenmannen bezig. Moet alleen even naar Berend, want de loodgieters zijn vergeten het water er terug op te zetten’

En uit een latere mail:
‘De chaos duurt vrolijk voort. We hebben nu ook rookmelders geplaatst gekregen. In Alex’ en Sharons kamer kan geen ventilatierooster in het venster, volgens de normen moeten die roosters minstens 1.80 m hoog zitten, en dat halen de ramen daar niet. Nou komen er daar ventilatiekanalen door het dak... Als dat maar goed gaat! (lekken enzo).
In de keuken stond een man heel hopeloos op tekeningen te turen... De bedoelde oplossing voor gesloten geiser, kachel, ventilatie en afzuig kan niet, want er zit een kanaal te weinig in de kolom: één is al gebruikt voor Cees’ (onderbuurman) ventilatie, en daar kan/mag de onze dan niet meer op, dan krijgen wij zijn etensluchtjes in onze keuken. Nu zijn ze nog eens de gemeentenormen erbij gaan halen...
De ramenmannen lopen in en uit, steeds hier wat, daar wat, allemaal kleine dingen. De sluiting in de badkamer weigert consequent te weigeren... (dat deed hij namelijk wel de dag ervoor, weigeren). We hebben hem al wel 100 keer heen en weer gedaan, ik, de ramenmannen, Berend: het ding blijft het gewoon doen! Zul je zien dat als de mannen weg zijn, vanavond, hij weer weigert...
Het is een gigantische chaos...
Het afdekken is deze keer ZEER grondig gebeurd: kan nergens meer bij, de waterkoker, het aanrecht, de kraan, spullen...
Alle ramen staan open, overal is herrie, ook zijn er schilders aan de buitenkant begonnen, op de gang staat zo'n hogedrukgenerator te loeien... pfff... Ik word langzaam gek...’













Maar nu heeft mij Lief dus even een dagje rust in Engeland. En vanochtend waren ze er weer, mijn mannen.

Ik heb gelijk de elektricien in de kraag gevat en die is nu klemmetjes aan het boren bij een vooruitstekende leiding in het hoekje van de wc. De tegelmannen hadden vrolijk zitten tegelen achter die leiding langs waardoor het ding helemaal de wc in stak.
Vervolgens een loodgieter gezocht. Nou d’r lopen er 7 dus ik mocht kiezen. Grote hilariteit bij de loodgieters. Zitten allemaal in zo’n grote container bij ons voor de deur. Ik degene er uit geplukt die bij ons de wc geplaatst heeft, die ken ik he, dat is vertrouwd. Ik heb hem de vochtstrepen laten zien op de tegels en de lucht laten ruiken. Ja zegtie, dan sluittie niet helemaal goed af denk ik. Maar hij gaat dat ff voor me ‘fixen’ vandaag.















Alex mopperdemopper dat ze zo f... vroeg komen, onze mannen. en Anton de ramenman gaat alle ramen vandaag afmaken, alle sluitinkjes nalopen etc.etc.














Kortom, ze zijn dr weer, maar ik zal blij zijn als ze weer weg zijn en mijn huisje mijn eigen huisje weer is!

woensdag 2 juni 2010

Boekpresentatie "Hoe heette ik ook alweer?"

Afgelopen zaterdag 29 mei is de boekpresentatie van papa's boek geweest. (zie ook mijn eerdere stukje over dit boek). De happening vond plaats in de Gereformeerde Kerk van Renkum-Heelsum.
Een spannende dag! Voor papa natuurlijk, die de hele middag in het middelpunt van de belangstelling stond, maar ook voor mijzelf, want mij was gevraagd om iets te vertellen over het boek. Nu is spreken voor een zaal mensen niet echt 'mijn ding', maar vooruit dan maar. Papa heeft de moed gehad dit boek te schrijven, dus een beetje moed van mij om dit praatje te doen vind ik wel het minste. Verder natuurlijk ook spannend voor Leon, want die zou het grote orgel bespelen.
Ook spannend was het hoeveel mensen er zouden komen. Het konden er 200 zijn, maar het konden er ook maar een handjevol zijn. Afwachten dus maar.
Maar voor dit laatste hadden we niet bang hoeven zijn. Het was in één woord een gewéldige middag. De kerk zat vol, het zaaltje achter de kerk was het decor van een feestelijk samenzijn. Het draaide uit op een complete reünie. Mensen die elkaar jarenlang niet hadden gezien kwamen elkaar tegen, tot aan oude liefdes toe.
Allereerst was er koffie en thee in de 'Spreng' en toen werd al duidelijk dat het erg druk ging worden. Daarna waren er wat toespraken in de kerkzaal over het boek waarvan vooral het verhaal van mijn vader, geïllustreerd door een powerpointpresentatie, veel indruk maakte op de aanwezigen. Het blijft natuurlijk een triest verhaal dat mensen raakt. Maar het was beslist geen trieste middag. Papa vertelde ook leuke anekdotes uit deze periode waardoor de hele zaal in lachen uitbarstte. Je ontkomt echter niet aan ook trieste herinneringen, zoals de vriendjes die omkwamen bij de ontploffing van een mijn. Tja, en als dan twee van de overlevenden van dit ongeluk op deze dag aanwezig zijn in de kerk is zo'n verhaal ineens niet meer een verhaal, maar iets dat echt is gebeurd waarbij échte mensen betrokken waren. Dan val je even stil en dan wordt er hier en daar toch even gehuild.....
Leon bespeelde het orgel, de kletzmerband 'Kletzmaar' speelde Hebreeuwse en Jiddische liederen, het eerste boek is uitgereikt aan tante Met én ik kwam redelijk ongeschonden door mijn praatje. Wie wil weten wat ik gezegd heb, gebaseerd op mijn eerder weblogstukje, kan hier klikken voor de volledige tekst.
Na de presentatie en het officiële gedeelte konden de aanwezigen het boek kopen en laten signeren door papa. Het deed me veel plezier de lange rijen mensen te zien staan die vervolgens soms met hele stapels boeken goedgemutst weer in de volgende rij gingen staan om ze door papa te laten signeren. Omdat papa een vriendelijk man is en voor iedereen uitgebreid tijd nam voor een praatje moesten wij als kinderen soms even ingrijpen, anders moesten de mensen wel héél lang wachten.
Kortom, we kijken terug op een zeer geslaagde boekpresentatie! Duidelijk is geworden dat veel mensen het heel belangrijk vinden dat papa het boek heeft geschreven. Belangrijk voor zichzelf, belangrijk voor de kinderen, voor de toekomst. Het is papa's verhaal, maar het draagt een boodschap uit. Ik hoop dat papa dat nog heel, heel lang op middelbare scholen mag vertellen en uitdragen!

Heel gezellig, één grote reünie:











Volle kerk:










papa aan het woord:













..... wat niet voor íedereen heel erg interessant was:













Marga aan het woord:



















Uitreiking van het eerste boek aan tante Met (zus van Truus van Dijk, aan wie het boek is opgedragen):













Leon op het grote orgel. Hij speelde 'Jerusalem' en het thema uit de film 'Exodus':



















Lange rijen bij de verkoop van het boek:












Lange rijen naar de tafel van papa waar hij zat te signeren:















En als je dan toch in de rij staat, kun je wel vast beginnen met lezen...













voor alle foto's zie de fotoimpressie van de boekpresentatie in de rechterbalk op deze pagina of klik hier.