Bigband

Iris is al een poosje op zoek naar een Bigband. En niet zomaar een Bigband, maar eentje waar jongeren in zitten van haar leeftijd. En wij zoeken met haar mee natuurlijk. Maar het is niet zo simpel, want dit soort bigbands lijken er niet te zijn. Na veel zoeken en na een tip van haar muziekleraar op school kwamen we er achter dat Peter Guidi in Amsterdam op de muziekschool 3 zeer goed lopende bigbands heeft voor jongeren. We zijn er een paar keer naar gaan luisteren en het is wel precies wat Iris wil. Stoere vlotte muziek met stoere vlotte kinderen van haar leeftijd. Maar ja, het is Amsterdam he..... én de repetities zijn op maandagavond en dan heeft ze een baantje..... Dus het werd steeds maar een beetje opgeschoven. Misschien na de zomervakantie... maar dan moet ze de Bazuin laten vallen... en het is daar toch ook wel heel gezellig.. nog 1 jaartje Bazuin dan, en daarna misschien..

In de Kom in Nieuwegein, waar ze op school zit, is ook een bigband. Coole muziek, maar met allemaal 'oude mensen' (zoals Bart en ik ;-). Af en toe worden daar een paar middelbare scholieren gestrikt voor een specifiek optreden, in de hoop dat ze dan natuurlijk blijven. Maar helaas, na een aantal keren haken ze dan weer af. Het is gewoon leuker om op deze leeftijd met leeftijdsgenoten muziek te maken en vlak ook zeker het sociale aspect hier niet uit! Minstens zo belangrijk!
Bart kent de dirigent een beetje en heeft nog een poging gewaagd om deze enthousiast te maken voor het idee van een jeugd bigband, evt. samen met de muziekschool in Utrecht. Ook bij de Bazuin, waar toch ook een heleboel jongelui inzitten is het ter tafel gebracht. Ook hier zou het heel goed mogelijk zijn om iets dergelijks te organiseren.  Het enthousiasme is er, maar de energie om er met een paar mensen de schouders onder te zetten ontbreekt toch kennelijk.

Maar toen kwam één van de kwintet-leden van Bart met de gouden tip! Op de muziekschool in Vleuten, slechts 7 minuutjes met de trein, zou ook een jongeren-bigband zijn. Dus natuurlijk even opgezocht via internet en inderdaad! En repetities op vrijdag, begin van de avond, mooier kan haast niet.
Om eerlijk te zijn had ik in eerste instantie een beetje mijn twijfels. De naam 'Hoe Big je Band' deed vrezen dat het hier ging om een typisch muziekschool-samenspeelklasje en daar hebben wij nu eenmaal niet zulke goede ervaringen mee. Maar ik laat me natuurlijk niet afschrikken door mijn eigen vooroordelen en heb dus informatie opgevraagd per mail.

De volgende dag al een telefoontje van de orkestleider Pim Wittenberns. Zelf is hij trompettist. Spontaan, enthousiast en natúúrlijk mocht Iris komen kijken. Alleen deze vrijdag was misschien een probleem, want de ritmesectie was niet compleet deze vrijdag en ze wilden natuurlijk wel een goede indruk maken. Maar vrijdagochtend had Pim een drummer geregeld en een basgitaar en Iris was heel welkom. Een trombone hadden ze nog niet. Oh ja, en of ze gelijk haar trombone wilde meenemen want je kon natuurlijk pas echt het gevoel krijgen als je mee-deed...

Naarmate we dichter bij Vleuten kwamen werd Iris steeds nerveuzer. Het is natuurlijk ook heel eng om voor het eerst mee te spelen met een bigband van voornamelijk 16 en 17 jarigen terwijl je niemand kent. En natuurlijk kent iedereen elkaar al goed. En dan ook nog eens muziek die je nog nooit echt gespeeld hebt.
Wat opviel was de spontaniteit van de kinderen. De meesten kwamen gelijk naar Iris toe, stelden zich voor en vonden het supertof dat ze mee kwam spelen. En gelukkig was er nog een nieuw saxofoon-meisje ook, net zo zenuwachtig als Iris. Iris werd gekoppeld aan een tenorsax meisje die haar erg leuk geholpen heeft.

Oh ja, en ik mocht wel weg....

De laatste 10 minuutjes heb ik nog even geluisterd en Iris voelde zich duidelijk in haar element. Na afloop vertelde ze me dat ze het gewéldig vond! En er kwamen nog meer argumenten vóór: Die vrijdag is zo gunstig wat betreft schoolwerk en weekend. Zelfs als er een feestje is 's avonds is er nog alle ruimte en tijd om daar heen te gaan.  En de mensen zijn zo aardig, en de muziek is precies wat ze zoekt. En nu kan ze zelfs wel bij de Bazuin blijven ook.

We vertrokken met een enorme map met muziek en we zijn in Vleuten lekker samen uit eten geweest om het te vieren. Erg gezellig en weer eens een keertje goed gepraat samen over van alles en nog wat.  Dat schiet er de laatste tijd soms wel eens bij in met zo'n druk bezette dame als Iris.