Eindexamen muziek

Op de school waar mijn kinderen zitten is het eindexamenconcert een belangrijk onderdeel van het eindexamen muziek. Naar dit onderdeel wordt het hele jaar toegewerkt door de muziekklas, en door groepjes uit die muziekklas. En ieder jaar levert dat weer een fantastische avond op waar ik erg van kan genieten.
Het examen bestaat uit verschillende onderdelen. Er is een koorstuk, waarbij 2 kinderen een stuk instuderen met de rest van de klas. Op de avond zelf dirigeert de ene het koor, en de andere begeleidt op piano of gitaar of heeft een andere rol. Het is de bedoeling dat het vanaf het begin door die twee wordt getrokken.

koorstuk


Het groepsstuk is een ander onderdeel. Er worden groepjes gevormd van een aantal klasgenoten. Zo'n groepje maakt een arrangement van een bestaand stuk en voert dit vervolgens uit. Met instrumenten, zang en vaak ook een ludiek element. Meestal zitten die stukjes erg goed in elkaar. Maar vooral de inzet is opmerkelijk. Je ziet dat er hard gewerkt is en samengewerkt is. Dan is het niet erg als er een enkele maal een valse noot klinkt, toch?

groepsstuk

Opvallend is de samenwerking onderling. Iedereen helpt iedereen. Leerlingen zelf zijn toneelhulp, doen de techniek en de belichting. Er is professionele apparatuur aanwezig en goede instrumenten.

Tja en dan het spannendste onderdeel: het solostuk!
Dan sta je daar als leerling echt centraal.
Je studeert een solostuk in, op je instrument, of met zang, of zoals vorige week iemand deed met bodysounds. Sommigen spelen alleen, sommigen met piano-begeleiding, weer anderen verzamelen een heel orkest om zich heen. Of een band.
De docenten van de muzieksectie vormen ook de beoordelingscommissie. Zij zitten voorin de zaal aan een tafel met formulieren en zitten daar ook ernstig op te schrijven maar volgens mij zitten ze ook zelf erg te genieten van de leerlingen die ze jarenlang hebben lesgegeven.
Mooi is het principe dat de beoordeling van dit eindconcert afhankelijk is van de beginsituatie van elke individuele leerling: sommigen hebben al jaren muziekles, anderen beginnen nog maar net. De beoordeling is dus relatief. Het cijfer wordt bepaald door de ontwikkeling die elke kandidaat heeft doorgemaakt. De muziekstukken die uitgevoerd worden varieren dus van beginnersniveau tot aan conservatoriumniveau.

solostuk


Vorige week was het eindexamen Muziek voor de Havo-klas. Hier deed Alexander aan mee. Voor hem was een speciaal stuk geschreven voor contrabas en piano door Wim Warman. Pianist en docent piano aan de tango-afdeling van de wereldmuziekafdeling van het Rotterdams Conservatorium. Wim is ook de pianist uit het tango-orkest waar Alexander in speelt.

Heel bijzonder zo'n stuk dat speciaal voor jou geschreven is. Hier speelt Alex het met de begeleiding van Wim.

Gisteren was het VWO aan de beurt. Zowel Alexander als Iris waren gevraagd om mee te spelen met een solo-stuk. En ja, dan ga je als moeder graag mee natuurlijk. En als je hobby ook nog eens is het fotograferen van muziek-makende kinderen en jongeren.... dan gaat de fotocamera ook mee. En dan krijg je stoere plaatjes zoals deze:

Iris speelde mee met het solo-stuk van Karen (links). Een swingend nummer van Caro Emerald (Back it up). Iris op de trombone en Timo op de trompet.

En er zijn nog veel meer foto's, kijk maar op mijn picasa webalbums

Vanaf het moment dat mijn kinderen muziek gingen maken en in samenspelgroepjes en orkesten gingen spelen ben ik vaak aanwezig geweest om foto's te maken. Van repetities, van concerten, serieuze koppies van kinderen die ingespannen bezig zijn met muziek. Prachtig vind ik dat. Een voorrecht ook om daarbij te mogen zijn. Als fotograaf en als orkestmoeder van verschillende orkesten. De kinderen worden ouder, maar het blijft mooi en het blijft me ontroeren.