Het zijn goeie mannen, dat wel. Stuk voor stuk vriendelijk en behulpzaam. Maar ja, het zijn ook luidruchtige mannen he? Roepen van beneden naar boven en vanaf de steiger naar binnen. Allerlei apparaten, boormachines ed. dragen nog bij aan de vrolijke kakofonie van geluid.
Het zijn extra goeie mannen, omdat deze, in tegenstelling tot veel werkmannen, geen gettoblaster bij zich hebben die muziek staat uit te braken waar je niet op zit te wachten. Dus het geluid dat er is, is ook functioneel geluid. Afgezien van de grappen en grollen, maar dat hoort er gewoon bij.
Ach, we hebben ons er op in gesteld, en volgende week is het weer over, en het heeft ook wel wat gezelligs, al dat gedoe.
Mijn lief heeft er iets meer moeite mee dan ik, geloof ik. En dat snap ik ook wel hoor, want als je een conference-call hebt en er staat een hogedrukgenerator in de gang te loeien….
Het is allemaal een enorm gedoe. Ramenmannen, dakmannen, elektriciteitsmannen, loodgieters, tegelmannen, kitmannen, vloer- en spullenafdekmannen… alles loopt door elkaar. En af en toe komt Berend, de uitvoerder, even kijken of wij nog niet instorten. Natuurlijk vallen alle werkzaamheden tegen. De ramen is een heel werk, niks is haaks, dus er wordt enorm geschuurd en geschaafd om alles netjes pas te krijgen. De ramenmannen werken wel netjes overigens. Ze doen overal plastic over. Probleem hierbij is alleen dat de hele keuken is ingepakt in plastic, dus we kunnen nergens meer bij.
De wc sluit niet goed aan, gevolg is vieze geurtjes en vochtige tegels… dus die moet er weer af. Wc deur moet eruit want er moet ivm de ventilatie een stuk van onderen afgezaagd worden, maar na een half uur kloppen en wrikken zit die deur er nog steeds in, en zijn ze er nu met enorme herrie een gat in aan het zagen…
En je moet er wel goed bijblijven. Want doordat ze de hele rij huizen aan het aanpakken zijn en van het ene huis in het andere lopen, wordt er nog wel eens wat vergeten en moet je ze weer terugroepen om het in orde te maken. Wat dan ook wel gelijk gebeurd. Niks slechts over mijn mannen!
Ter illustratie een stukje uit een wanhoopsmail van mijn Lief die ik een paar dagen terug ontving:
‘De invasie is nu wel heftig. Loodgieters om de pot weg te halen, tegelplakkers voor de WC, een ramenman die heel verontwaardigd was dat iedereen zomaar rond liep en aan het werk was zonder dat onze vloeren waren afgedekt, en onmiddellijk Berend daar bij ging halen. Toen twee jongens die alle vloeren zijn komen beleggen/beplakken.
Vandaag doen ze de WC en de ramen vóór. Morgen de ramen achter en het elektriciteitswerk.
Toen was ineens alle stroom overal af: zonder te vragen waren de elektriciteitsmannen aan het schakelen gegaan. Ik er op af - ze wilden alleen maar kijken of er een groep bij moest. Dat moest dus, heb ik gezegd, want dat wisten we al. Even door de kamers gelopen vanwege alle stopcontacten die er bij moeten komen.
Nu zijn de tegelplakker en de ramenmannen bezig. Moet alleen even naar Berend, want de loodgieters zijn vergeten het water er terug op te zetten’
En uit een latere mail:
‘De chaos duurt vrolijk voort. We hebben nu ook rookmelders geplaatst gekregen. In Alex’ en Sharons kamer kan geen ventilatierooster in het venster, volgens de normen moeten die roosters minstens 1.80 m hoog zitten, en dat halen de ramen daar niet. Nou komen er daar ventilatiekanalen door het dak... Als dat maar goed gaat! (lekken enzo).
In de keuken stond een man heel hopeloos op tekeningen te turen... De bedoelde oplossing voor gesloten geiser, kachel, ventilatie en afzuig kan niet, want er zit een kanaal te weinig in de kolom: één is al gebruikt voor Cees’ (onderbuurman) ventilatie, en daar kan/mag de onze dan niet meer op, dan krijgen wij zijn etensluchtjes in onze keuken. Nu zijn ze nog eens de gemeentenormen erbij gaan halen...
De ramenmannen lopen in en uit, steeds hier wat, daar wat, allemaal kleine dingen. De sluiting in de badkamer weigert consequent te weigeren... (dat deed hij namelijk wel de dag ervoor, weigeren). We hebben hem al wel 100 keer heen en weer gedaan, ik, de ramenmannen, Berend: het ding blijft het gewoon doen! Zul je zien dat als de mannen weg zijn, vanavond, hij weer weigert...
Het is een gigantische chaos...
Het afdekken is deze keer ZEER grondig gebeurd: kan nergens meer bij, de waterkoker, het aanrecht, de kraan, spullen...
Alle ramen staan open, overal is herrie, ook zijn er schilders aan de buitenkant begonnen, op de gang staat zo'n hogedrukgenerator te loeien... pfff... Ik word langzaam gek...’
Maar nu heeft mij Lief dus even een dagje rust in Engeland. En vanochtend waren ze er weer, mijn mannen.
Ik heb gelijk de elektricien in de kraag gevat en die is nu klemmetjes aan het boren bij een vooruitstekende leiding in het hoekje van de wc. De tegelmannen hadden vrolijk zitten tegelen achter die leiding langs waardoor het ding helemaal de wc in stak.
Vervolgens een loodgieter gezocht. Nou d’r lopen er 7 dus ik mocht kiezen. Grote hilariteit bij de loodgieters. Zitten allemaal in zo’n grote container bij ons voor de deur. Ik degene er uit geplukt die bij ons de wc geplaatst heeft, die ken ik he, dat is vertrouwd. Ik heb hem de vochtstrepen laten zien op de tegels en de lucht laten ruiken. Ja zegtie, dan sluittie niet helemaal goed af denk ik. Maar hij gaat dat ff voor me ‘fixen’ vandaag.
Alex mopperdemopper dat ze zo f... vroeg komen, onze mannen. en Anton de ramenman gaat alle ramen vandaag afmaken, alle sluitinkjes nalopen etc.etc.
Kortom, ze zijn dr weer, maar ik zal blij zijn als ze weer weg zijn en mijn huisje mijn eigen huisje weer is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten