woensdag 2 juni 2010

Boekpresentatie "Hoe heette ik ook alweer?"

Afgelopen zaterdag 29 mei is de boekpresentatie van papa's boek geweest. (zie ook mijn eerdere stukje over dit boek). De happening vond plaats in de Gereformeerde Kerk van Renkum-Heelsum.
Een spannende dag! Voor papa natuurlijk, die de hele middag in het middelpunt van de belangstelling stond, maar ook voor mijzelf, want mij was gevraagd om iets te vertellen over het boek. Nu is spreken voor een zaal mensen niet echt 'mijn ding', maar vooruit dan maar. Papa heeft de moed gehad dit boek te schrijven, dus een beetje moed van mij om dit praatje te doen vind ik wel het minste. Verder natuurlijk ook spannend voor Leon, want die zou het grote orgel bespelen.
Ook spannend was het hoeveel mensen er zouden komen. Het konden er 200 zijn, maar het konden er ook maar een handjevol zijn. Afwachten dus maar.
Maar voor dit laatste hadden we niet bang hoeven zijn. Het was in één woord een gewéldige middag. De kerk zat vol, het zaaltje achter de kerk was het decor van een feestelijk samenzijn. Het draaide uit op een complete reünie. Mensen die elkaar jarenlang niet hadden gezien kwamen elkaar tegen, tot aan oude liefdes toe.
Allereerst was er koffie en thee in de 'Spreng' en toen werd al duidelijk dat het erg druk ging worden. Daarna waren er wat toespraken in de kerkzaal over het boek waarvan vooral het verhaal van mijn vader, geïllustreerd door een powerpointpresentatie, veel indruk maakte op de aanwezigen. Het blijft natuurlijk een triest verhaal dat mensen raakt. Maar het was beslist geen trieste middag. Papa vertelde ook leuke anekdotes uit deze periode waardoor de hele zaal in lachen uitbarstte. Je ontkomt echter niet aan ook trieste herinneringen, zoals de vriendjes die omkwamen bij de ontploffing van een mijn. Tja, en als dan twee van de overlevenden van dit ongeluk op deze dag aanwezig zijn in de kerk is zo'n verhaal ineens niet meer een verhaal, maar iets dat echt is gebeurd waarbij échte mensen betrokken waren. Dan val je even stil en dan wordt er hier en daar toch even gehuild.....
Leon bespeelde het orgel, de kletzmerband 'Kletzmaar' speelde Hebreeuwse en Jiddische liederen, het eerste boek is uitgereikt aan tante Met én ik kwam redelijk ongeschonden door mijn praatje. Wie wil weten wat ik gezegd heb, gebaseerd op mijn eerder weblogstukje, kan hier klikken voor de volledige tekst.
Na de presentatie en het officiële gedeelte konden de aanwezigen het boek kopen en laten signeren door papa. Het deed me veel plezier de lange rijen mensen te zien staan die vervolgens soms met hele stapels boeken goedgemutst weer in de volgende rij gingen staan om ze door papa te laten signeren. Omdat papa een vriendelijk man is en voor iedereen uitgebreid tijd nam voor een praatje moesten wij als kinderen soms even ingrijpen, anders moesten de mensen wel héél lang wachten.
Kortom, we kijken terug op een zeer geslaagde boekpresentatie! Duidelijk is geworden dat veel mensen het heel belangrijk vinden dat papa het boek heeft geschreven. Belangrijk voor zichzelf, belangrijk voor de kinderen, voor de toekomst. Het is papa's verhaal, maar het draagt een boodschap uit. Ik hoop dat papa dat nog heel, heel lang op middelbare scholen mag vertellen en uitdragen!

Heel gezellig, één grote reünie:











Volle kerk:










papa aan het woord:













..... wat niet voor íedereen heel erg interessant was:













Marga aan het woord:



















Uitreiking van het eerste boek aan tante Met (zus van Truus van Dijk, aan wie het boek is opgedragen):













Leon op het grote orgel. Hij speelde 'Jerusalem' en het thema uit de film 'Exodus':



















Lange rijen bij de verkoop van het boek:












Lange rijen naar de tafel van papa waar hij zat te signeren:















En als je dan toch in de rij staat, kun je wel vast beginnen met lezen...













voor alle foto's zie de fotoimpressie van de boekpresentatie in de rechterbalk op deze pagina of klik hier.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten