Er kwam een lange witte limousine aanrijden die amper de bocht kon maken de straat in.
Familie en vrienden waren schitterend aangekleed, van groot tot klein.
En er werd gedanst op straat.
Buurjongetjes strak in het pak leerden van hun grote broers de soms best ingewikkelde danspasjes.
Dit alles begeleid door twee muzikanten die typisch Turkse instrumenten bespeelden, de Davul (grote trom) en de Zurna (soort hobo).
De buurjongen straalde toen hij zijn mooie bruid de voordeur uitleidde onder luid applaus.
Na nog een dansje door bruid, bruidegom en familie vertrok de stoet naar het grote feest, uitgezwaaid door alle buren.
Een enkele traan van boosheid en verdriet: het buurjongetje mocht niet in de limousine.
Maar die tranen werden snel gedroogd, het was tenslotte feest!
Voor vertrek nog een laatste wijze raadgeving door de moeder van de bruidegom
